De wind ruist door mijn haren
De wind ruist door mijn hoofd
De wind ruist door mijn geest
Die langzaam is verdoofd...
Regendruppels vallen langs mijn gezicht
Regendruppels naar de aarde gericht
Regendruppels die stromen langs mijn ogen
Zoals tranen die maar niet willen drogen...
Bliksemschichten schieten door de nacht
Bliksemschichten met hun vernietigende kracht
Bliksemschichten raken mijn wezen
Waarom nog langer vrezen
De storm gaat weer langzaam luwen
De storm die de hoogste bomen omver kan duwen
De storm die mijn gedachten in verwarring laten dwalen
De tijd...niet meer in te halen
De zon zal langzaam weer gaan schijnen
De zon mag niet meer achter donkere wolken verdwijnen
De zon schijnt door de laatste tranen van mijn zijn
En vormt een prachtig kleuren gordijn
In de verre verte wordt het lente
In de verre verte wordt het zomer
In de verre verte geen herfst meer
en geen winterkou, die mijn hart bevriest
.:~P-tje~:.
