Lieve Aniek
Zoveel jaar geleden overviel je me, midden in de donkere nacht
Zoveel jaar geleden wilde jij geboren worden, totaal onverwacht
Ik zou voor de eerste keer mamma worden
Ik werd bang en onzeker...en dacht dat ik dit niet kon
Maar toen... ging de ochtendzon schijnen
En zou de pijn gauw gaan verdwijnen
Je aanschouwde het levenslicht
En een zonnestraal viel over je mooie gezicht
Jouw zachte lijfje, armpjes en beentjes
Giechelend, telde ik je vingertjes en je teentjes
Je geur...ik heb het zo in me opgesnoven
Ik wilde je zoveel, zo ontzettend veel beloven
Je koesteren en beschermen tegen alle kwaad
Je altijd bij staan met raad en daad
Ik was van heel je wezen doordrongen
maar hoorde toen nog niet
Dat er al zoveel engelen om je heen waren
die voor je zongen
We hadden een mooie maar ook bittere tijd
Want jij voerde alleen een oneerlijke strijd
Ik kon mijn belofte niet waar maken
Het kwaad kon je dus toch raken
Nooit was mijn verdriet en wanhoop zo groot
Dan toen ik je moest afgeven aan de dood
Lieve Aniek...ik heb heel je wezen in me opgenomen
En steeds weer, ontmoet ik jouw in mijn dromen
Nu een pubermeisje van zoveel jaar
Sta je ineens weer daar
En ik zing voor jouw mijn verjaardagslied
Met stil verborgen tranen, die niemand ziet
Tranen van verdriet, maar ook geluk, dat je een deel van mij bent
één van de mooiste Engelen in de Hemel,
die God kent...
.:~je mama~:.
