Mijn eigen wereldje
Als ik de kans krijg
Dan verstop ik mij, in mijn eigen wereldje
Een wereldje van fantasie, dromen en illusie
Geen problemen en ook geen ruzie
Als ik de kans krijg
Maak ik mezelf onzichtbaar
En ga mijn eigen gang
Want in mijn eigen wereldje,
Daar ben ik nooit onzeker en bang
Ik wil dan niemand zien en niemand horen
En loop stil en verloren
Langs het witte strand
Alleen mijn voetstappen achterlatend in het zachte zand
De wind ruist zacht langs mijn gezicht
Mijn ogen zijn naar de horizon gericht
Vriendelijk kabbelen de golven aan mijn voeten
Ze lijken mij blij te begroeten
In de verre verte, zie ik twee dolfijnen spelen
Oh wat zou ik graag in hun spel willen delen
Ze roepen naar mij in hun geheime taal
En verdwijnen dan weer in de zee
En nemen zo mijn dromen mee
Zo loop ik door mijn eigen wereldje
van fantasie, dromen en illusie
Geen mens die ik zie, geen mens die me kan bereiken
Niemand die met me mee kan kijken
Of is het soms toch mogelijk
Dat iemand me kan vinden in mijn eigen wereldje?
Diegene zou wel heel erg zijn best moeten doen
Om de weg te ontdekken
Naar mijn innerlijke geheime plekken
.:~P-tje~:.