Er is steeds zoveel, wat ik begrijpen moet
En oh ja, ik snap het ook allemaal zo goed
Zeg me maar, wat er aan de hand is
Niet gauw heb ik het mis
Steeds doorzie ik iemand zijn pijn
Z'n wezen...z'n zijn...
Ik voel iemands tranen maar ook geluk
Golvende bewegingen aan één stuk
Leg mijn hand op de zere plek in z'n wezen
Geef mijn emotie zonder te vrezen
Maar waarom ben ik dan zo bang als ik in mezelf kijk ?
Waarom is het, dat ik de spiegel ontwijk?
Wil ik niet zien wat er in mij huist...?
Hoe de wind om mijn hart ruist...?
Hoe mijn gedachten in verwarring raken...
In mijn hoofd andere beelden ontwaken...
Er is iets wat ik blijkbaar begrijpen moet
En oh ja, ik snap het misschien toch wel goed
Maar waarom is het dan zo
dat ik de weg niet vind in mijn eigen toestand?
Is dat nu niet frapant...?
.:~P-tje~:.
